Czasopismo "Prana"
Klub Kultury Chińskiej
Klub Kultury Chińskiej
Nasz Klub Kultury Chińskiej, jak nam wiadomo, jest jedynym takim zespołem na uniwersytetach trzeciego wieku w Polsce. Powstał w 2013 roku, czyli w tym roku skończy 10 lat. Henryk Kołodziejczyk szefuje nam już od roku akademickiego 2014/2015. Przez ostatnie 5 lat spotykaliśmy się regularnie, z dwuletnią przerwą spowodowaną pandemią. Na szczęście po otwarciu naszego Uniwersytetu zespół szybko powrócił do poniedziałkowych spotkań. Nadal cieszą się one dużą popularnością, widać to po liczbie przychodzących osób.
Kolega Henryk opowiada w bardzo ciekawy sposób nie tylko o Chinach, ale pokazuje nam różnice między Chińczykami a życiem w Korei Południowej czy Japonii. Dowiadujemy się, ile wynalazków zawdzięczamy Chińczykom – m.in. bardzo dokładny sejsmograf z brązu, który mógł wykryć trzęsienie ziemi w promieniu setki kilometrów albo mechaniczny zegar napędzany wodą.
Również każdy z uczestników może się podzielić się swoją wiedzą, czy przekazać jakieś ciekawostki na temat Chin.
Świat azjatycki jest bardzo interesujący, czasem trochę przerażający, czasem wręcz nie do przyjęcia dla naszego świata. Oczywiście obecnie wiele się zmienia, młodzi ludzie wyjeżdżają na Zachód, poznają nasze obyczaje, jedzenie i kulturę, ale ich kraje pozostają dla nas nadal piękne i tajemnicze. Dzięki kierownikowi zapoznajemy się nie tylko z historią Państwa Środka, ale oglądamy filmy o zmienianiu się poglądów młodych ludzi, o niesamowitym postępie w elektronice, (co minutę powstaje 1 smartfon), przemyśle, w interakcji mózg – maszyna chińscy naukowcy wyprzedzili wszystkie kraje. Oglądaliśmy filmy o Zakazanym Mieście, gdzie całe miasto zbudowane zostało w oparciu o feng shui, o słynnych wiszących mostach, fabryce porcelany, o największych miastach w Chinach – największe to Szanghaj (wielkości Polski), drugie z kolei to Pekin, o pracowitości Chińczyków - ludzie tutaj pracują od 9 do 21 przez 6 dni w tygodniu.
Bardzo zdziwił nas film o współczesnej wsi. Oczywiście są jeszcze wioski, szczególnie na południu kraju, biedne, zaniedbane, ale to co obejrzeliśmy, było szokujące. Wieś o 2 tys. mieszkańców, znajduje się w niej wszystko: ratusz, szpital, szkoła podstawowa i średnia, sklepy, poczta, banki, piękne domy.
A jednocześnie słuchamy i oglądamy filmy o rewolucji kulturalnej, o próbach buntu ludności, cenzurze czy karach śmierci, których wykonuje się tu najwięcej na świecie. Program jednego dziecka, Chińczycy starali się omijać ten przepis, gdyż za nieprzestrzeganie go groziły duże kary; ukrywali drugie czy trzecie dziecko u krewnych na wsi, gdzie przebywały do dorosłości. Na szczęście politykę tę zarzucono.
Oprócz prelekcji i filmów co roku urządzamy naukę jedzenia pałeczkami, ceremonię parzenia herbaty, razem obchodzimy polskie święta (Wielkanoc, Boże Narodzenie), kilkakrotnie spotykaliśmy się na polanie przy ognisku. Zawsze czekamy na Chiński Nowy Rok. W tym roku witaliśmy go w chińskiej restauracji. Kolega Henryk przygotował, jak zwykle, konkursy z nagrodami. Nasi uczestnicy przebrani byli w „chińskie stroje”. Ponieważ najważniejszy jest kolor czerwony, czerwień ubrań rzucała się w oczy. Jedzenie, oczywiście chińskie, było pyszne, nastrój wspaniały. Rok 2023 to Rok Mokrego Królika, na każdym stole siedziały zające lub króliki.
W planach mamy jeszcze wyjazd do Poznania lub Gdańska aby spotkać się z konsulem chińskim, odwiedzić Instytut Konfucjusza Konfucjusza.
Oczywiście wszystkie atrakcje mamy dzięki naszemu kierownikowi, Henrykowi, który poświęca wiele czasu na przygotowania, opowiada nam o własnych doświadczeniach, ale znajduje też największe ciekawostki o krajach Azji i zdobywa tak ciekawe filmy. A przecież znajduje też czas i bierze udział w spotkaniach z seniorami w Domach Spokojnej Starości i z młodzieżą w szkołach. Miał też dwa wykłady u nas w Stowarzyszeniu, na które przybyło sporo zainteresowanych osób.
Mamy nadzieję, że nadal będziemy się z tych spotkań cieszyć przez następne lata, a nowi słuchacze będą chętnie uczestniczyć w nich.
Elżbieta Sikorska
z KKC
07.03.2024
