przejdź do treści

Nekrologii



  

Miejsce spoczynku: kwatera 80E, rząd 8, numer grobu 7A


 

„Teraz stało się, co się kiedyś stać musiało.
                     A dla nas skończył się przywilej obcowania z przyjacielem”
                                     /  W. Szymborska – Na pożegnanie Czesława Miłosza /
 
  Z wielkim smutkiem  żegnamy naszego Kolegę

dr inż. Henryka Klimka

10 listopada  2017 r. opuścił nas na zawsze. Miał duszę przyrodnika, który całe życie poświęcił lasom, przechodząc wszystkie szczeble od stażysty po dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych. Kierował gospodarką leśną Regionu przez prawie ćwierć wieku mino rozmaitych zawirowań strukturalno – organizacyjnych. Przez wiele lat był doradcą Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. Na emeryturę przeszedł w wieku 78. lat.
         Na  Uniwersytecie Trzeciego Wieku, do  którego zapisał się w 2008 r., przybliżał słuchaczom tajemnice przyrody, które należy traktować nie tylko jako źródło  natchnień dla poetów, ale które powinno zainteresować wszystkich, jako nasz wspólny skarb i jako gospodarstwo mogące dawać ogromne pożytki społeczeństwu
oraz satysfakcję włodarzom. Jako kierownik Zespołu  „Miłośników Przyrody” często organizował  wycieczki do rezerwatów przyrody, a w Zespole  Literacko – Historycznym realizował swoje pozazawodowe hobby,  przybliżając historię Polski
- I  nie tylko.
          Cieszył się dużym autorytetem i przyjaźnią Koleżanek i Kolegów.
Swoją postawą dawał przykład, że życie nie kostnieje, jeśli jest coś, czego można się nauczyć, coś zrobić, kogoś spotkać, gdzieś pojechać. Starał się być potrzebny, nie tylko po to, żeby wybrać dobre wino na spotkanie koleżeńskie.
          Kochał rzeczywistość, a nie urojenia, znajdował zawsze  właściwą odpowiedź – zwięzłą i trafną i we właściwym czasie, a nie w godzinę później.
           Pozostawił  wiele dobrych wspomnień i dzięki nim będzie nadal z nami. 
Miejsce spoczynku: Cmentarz Centralny - kwatera 8, rząd 6, numer grobu 27 


 

Z wielkim smutkiem żegnamy Panią

              Profesor Halinę Pilawską

Była z Uniwersytetem Trzeciego Wieku w Szczecinie od jego początków.  Wspierała  go przez blisko trzydzieści lat jako współorganizator, opiekun naukowy  i wykładowca. To dzięki Jej  staraniom UTW uzyskało pierwszą samodzielną siedzibę przy ul. Podgórnej, powstała także  Rada Programowa,   wykłady  prowadzili znamienici pracownicy naukowi szczecińskich uczelni. Zawsze  mogliśmy na Nią liczyć zarówno w sprawach organizacyjnych, programowych  jak i tych  zwykłych, codziennych, ludzkich.

         Dziękujemy Pani Profesor za to wszystko  !

                         Słuchacze i Zarząd SUTW w Szczecinie

 Pogrzeb odbył się 19.04.17 na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie

kwatera 59A, rząd 15, numer grobu 8

O innych dokonaniach  prof. dr hab. n. med. Haliny Pilawskiej można dowiedzieć się z artykułów:


yyy



powrót na poprzednią stronę