Wydarzenia: Zespół przyrodniczy
Puchacz bengalski Bunia – 07.11.2025 r.
Puchacz bengalski Bunia – 07.11.2025 r.
Naszym gościem była pani Paulina Seweryniak z Ośrodka Rehabilitacji Dzikich Zwierząt "Zwierzogród" w Wielgowie.
Ośrodek w Wielgowie powstał dzięki środkom ze Szczecińskiego Budżetu Obywatelskiego. Łączny koszt budowy przekroczył 2,5 miliona złotych. Fundacja Zwierzogród wygrała konkurs na operatora obiektu i z powodzeniem prowadzi swoją działalność. Głównym celem ośrodka jest rehabilitacja dzikich zwierząt, przywrócenie ich do zdrowia i powrót do środowiska naturalnego.
Rehabilitowane zwierzęta przebywają w części niedostępnej dla odwiedzających, żeby nie oswajać się z człowiekiem.
Małe i niegroźne dla nas zwierzęta, możemy przywieźć do placówki osobiście. Większe i bardziej niebezpieczne dla człowieka, są odławiane i przewożone do ośrodka przez doświadczonych pracowników.
Jest to największy w naszym województwie ośrodek rehabilitacji dzikich zwierząt. Rocznie trafia tu ich około półtora tysiąca. Pomoc znajdują tutaj zwierzęta chronione, które w wyniku choroby, wypadku lub innych nieszczęśliwych zdarzeń potrzebują fachowej opieki. Znajdziemy tu różne gatunki ptaków (sowy, bieliki, kruki, pustułki, jerzyki), a także wiewiórki, jeże, nietoperze i wiele innych. Czasem trafiają tu też egzotyczne zwierzęta porzucone przez swoich pierwotnych właścicieli (papugi, a nawet małpy).
Zadaniem Fundacji Zwierzogród jest nie tylko pomoc rannym zwierzętom, ale także odpowiednia edukacja społeczeństwa. W prowadzonych warsztatach mogą brać udział grupy zorganizowane i pojedyncze osoby (po uprzednim zgłoszeniu).
„Sowiarnia” to część Zwierzogrodu, która powstała, aby przybliżać nam tajemniczy świat sów. W Sowiarni odbywają się Sowieczory. To magiczne spotkania pełne wiedzy, ciekawostek i pasji.
Pani Paulina Seweryniak i pan Rafał Górecki to prawdziwi pasjonaci opowiadający o sowach i nie tylko.
Były już między innymi spotkania takie jak: „Zwierzęta Zlowróżebne”, „Pustułkowy powrót do wolności”, Światowy Dzień Zwierząt”, Wieczór z jajem”, „Wilczym tropem”, „Noc sów”.
Wieczory te często kończą się przy ognisku podczas, którego możemy nasłuchiwać odgłosów pobliskiego lasu, zwierząt przebywających w ośrodku jak i hodowanych przez panią Paulinę sów.
Pani Paulina odwiedziła nas ze swoją przepiękną sową puchaczem Bunią.
Okazuje się, że powielane od lat przekonania na ich temat nie do końca są prawdziwe. Otóż sowy nie są aktywne jedynie nocą., a ich ulubioną porę doby możemy określić na podstawie koloru ich oczu. Nieprawdą jest również , że typowym dźwiękiem wydawanym przez te piękne, dostojne ptaki jest znane nam „hu-hu”. Równie nieprawdziwe jest przekonanie, że sowy należą do najmądrzejszych ptaków., choć taki ich wizerunek przedstawiany jest od wieków w literaturze czy sztuce. Sowy są nieco „gapowate” i potrzebują znacznie więcej czasu do nauki pewnych zachowań niż niedoceniane przez nas kruki, wrony czy sroki. Poza tym bardzo szybko zapominają to czego nauczyły się wcześniej.
Nasza wiedza odnośnie sów jest dość mała, co powoduje, że chcąc im pomóc, często im szkodzimy. Dlatego też za każdym razem pani Paulina uczula swoich słuchaczy aby nie zbierali tzw. Gałęziaków, czyli podrośniętych, nielotnych piskląt, które opuściły gniazdo.
Jeśli spotkamy je siedzące na ziemi, nie powinniśmy ich ruszać. Nic im się nie dzieje złego. Ich rodzice zapewne są w pobliżu i doglądają swoje potomstwo z uwagą.
A puchacz bengalski/indyjski występuje w naturze w Azji Południowej, głównie w Indiach, Pakistanie i Nepalu.
Jest to duża, wspaniała sowa. Długość ciała to ponad 50cm, a waga ponad 1kg. Żywi się szczurami, myszami i innymi małymi ssakami, ptakami, rzadko gadami, czy dużymi owadami.
Poluje głównie nocą. Najczęściej żyje w parach. Lubi tereny górzyste , skalne zarośla, lasy.
Długość życia to około 12 lat.
Tekst: Julita Szutowicz
Zdjęcia: Julita Szutowicz i zasoby Sowiarni
Sowieczór Na spotkaniu Zafascynowani opowieściami pani Pauliny
Bunia Puchacz bengalski
Najmniejsza sowa pójdźka Pani Paulina z wilkiem
