Wydarzenia: Zespół przyrodniczy

Zebranie

                                                                                                          Zebranie członków Zespołu przyrodników

Na spotkaniu 2.12.2015 wysłuchano dwóch prelekcji: Krystyny Byrdy i Ewy Fabiańczyk.
W pierwszej kolejności Krystyna przedstawiła nam całą wiedzę na temat jedwabników, który objął także informację o drzewach morwowych.
Ten obszerny i ciekawy występ zakończyła nadzieją, że słuchacze zapamiętają podstawową wiedzę o jedwabnikach. Jeżeli dobrze zrozumiałem, to wypadałoby zapamiętać:
„Jedwabnik jest gatunkiem motyla ze skrzydłami o rozpiętości do 6cm. Zjada liście morwy. Samice wydzielają hormon płciowy odbierany przez samców w odległości do 10 km. Samica składa do 500 jaj o średnicy 1,5 mm, z których wylęgają się larwy żywiące się liśćmi morwy. Larwa zaczyna tworzyć kokon, wewnątrz którego się przepoczwarza. Po 2-3 tygodniach dorosły osobnik opuszcza kokon. Jedwabnik nie występuje dziko w przyrodzie-bez pomocy człowieka nie byłby w stanie przetrwać. Nie potrafią latać i bronić się.
Z kokonów motyla pozyskiwany jest jedwab zbudowany z nici długości do 3 km. Dorosły motyl, aby wydostać się z kokonu oplecionego nićmi – przerywa je. Dlatego, aby je uzyskać dla wytworzenia jedwabiu, trzeba kokon, jeszcze z motylem w środku, zanurzyć w gorącej wodzie, aby zapobiec porwaniu nici”.

Następnym tematem spotkania była wieża Quistorpa
Została ona wybudowana na Wzgórzu Arkony w Lasku Arkońskim w Szczecinie w l. 1900-04. na polecenie Martina Quistorpa w hołdzie dla ojca Johannesa, szczecińskiego fabrykanta, filantropa i fundatora wielu inwestycji miejskich.
Podstawa wieży wykonana została z kamienia ciosanego z przyległymi na obwodzie arkadami z kawiarnią, pokryta tarasem widokowym. W środkowej części tarasu usytuowany został sześcioboczny trzon wieży ceglanej zakończony krenelażem. Nad członem wznosił się końcowy odcinek wieży w kształcie cylindra – również zakończony krenelażem. Całkowita wysokość wieży wynosiła 45 m.
Wieża, otoczona przystosowanym do zwiedzania i odpoczynku terenem, była obiektem często odwiedzanym przez szczecinian. Od końca wojny jest w stanie ruiny. Pomysł jej odbudowy nie został zrealizowany. Jedynie wpisana została do rejestru zabytków.
Tekst prelekcji wspierano metodą prezentacji wizualnej.

                                                                                                   Treść obu prelekcji w skrócie opisał i zdjęcia wykonał –Radek Kleszczewski